ექსკურსია ყვარელში

ილია 180

1.       ცოდნა ანთებულ სანთელსა ჰგავს. ერთ სანთელზე რომ  ათას სხვა სანთელს მოუკიდო. ამით სანთელს არც ალი დააკლდება, არც სინათლე და არც სიცხოველე,  პირიქით, იმატებს კიდეც, რადგანაც ერთის მაგიერ ათასი სხვა სანთელი იმასთან ერთად დაიწყებს ლაპლაპს.

2.       ცოდნა იმითაა კიდევ კარგი, რომ იმან უფროს-უმცროსობა  არ იცის....  ყველას ერთნაირად  მოუხდება, ყველას ერთნაირად დაამშვენებს ხოლმე, ოღონდ კი კაცი გულმონდობილი და მოწადინებული მივიდეს  ცოდნის კარამდის.

3.       ცოდნა თავისთავად სიმდიდრე არის, მერე იმისთანა სიმდიდრე, რომ კაცი საცა  წავა, თან მისდევს უხარჯოდ და უბარგოდ, ვერცა ვინ მოჰპარავს, ვერცა წინ გადაუდგება.

4.     ცოდნა სანთელს ერთ რამეში არ გავს.სანთელი შეიძლება ჩაქრეს,ხოლო ცოდნა კი არასოდეს ჩაქრება. იგი მამიდან შვილზე, შვილიდან შვილიშვილზე გადადის და უფრო ძლიერდება.

5.       ვინც კაცად არ ვარგა, ის არც მამად ივარგებს, არც დედად და არც სხვა რამედ. იმიტომ, რომ მამობა და დედობა ადამიანური, მარტო შვილების გამრავლება და ძუძუს წოვება არ არის.

6.       ტანთ მოიკელ, ფეხთ მოიკელ, მშიერ-მწყურვალი იარე და ნუ ჩადგები კი ჯერ შვილისა და მერე ქვეყნის ცოდვაში.

7.       ქვეყანა ტაძარი კი არ არის, საცა კაცი უნდა ლოცულობდეს, არამედ სახელოსნოა, საცა უნდა ირჯებოდეს და მუშაობდეს.

8.      ლუკმა მაშინ არის ტკბილი, როცა კარგი კაცობით არის ნაშოვნი.

9.       ყველა კაცმა რომ იგი სიკეთე ჰქმნას, რის შემძლებელიც არის, ქვეყნიერებაზე უბედურები აღარ იქნებოდნენ.

10.   ხვალე დღევანდელს უნდა სჯობდეს, მერმისი უწინდელს. კანონი განვითარებისა და ბედნიერებისა სწორედ ამაშია და სხვა არაფერში.

ექსკურსია ბარამბოს ქარხანაში